Πόνος στον καρπό

O πόνος στον καρπό είναι ένα από τα πιο συχνά αίτια επίσκεψης σε έναν ορθοπαιδικό. Πρόκειται για μια κατάσταση με την οποία έρχονται αντιμέτωποι ασθενείς όλων των ηλικιακών ομάδων και συνήθως ο πόνος στον καρπό δεν υποκρύπτει κάθε σοβαρό. Η άρθρωση του καρπού συμμετέχει σε πολλές κινήσεις καθημερινά, γεγονός που την καθιστά ευάλωτη σε πολλές παθήσεις. Όμως, σε κάθε περίπτωση η κατάσταση θα πρέπει να αξιολογηθεί από έναν έμπειρο ορθοπαιδικό.

Πόνος στον καρπό: Αίτια εμφάνισης

Τα αίτια εμφάνισης του πόνου στον καρπό είναι πολλά. Η πιο συχνή αιτία πρόκλησης πόνου στον καρπό είναι η υπέρχρησή του κατά τη διάρκεια των καθημερινών δραστηριοτήτων. Η πληκτρολόγηση, η γραφή και άλλες καθημερινές δραστηριότητες στις οποίες συμμετέχει ο καρπός ενδέχεται να προκαλέσουν φλεγμονή στους τένοντες της άρθρωσης, εκδηλώνοντας τενοντίτιδα. Σε περιπτώσεις αθλητών ή ατόμων με χειρωνακτική εργασία η επαναλαμβανόμενη καταπόνηση του καρπού ενδέχεται να προκαλέσει κάταγματα κόπωσης.

Εκτός από την υπέρχρηση της άρθρωσης, ο πόνος στον καρπό ενδέχεται να προκληθεί εξαιτίας των παρακάτω αιτιών:

• Τραυματισμοί στον καρπό: οι τραυματισμοί στον καρπό προκαλούνται κυρίως εξαιτίας κάποιας πτώσης πάνω σε τεντωμένο χέρι. Ο πόνος ενδέχεται να οφείλεται σε κάποιο διάστρεμμα ή σε κάποιο κάταγμα των οστών του καρπού.
• Οστεοαρθρίτιδα: η οστεοαρθρίτιδα καρπού δεν είναι συχνή, όμως όταν εμφανίζεται προκαλεί πόνο.
• Ρευματοειδής αρθρίτιδα: ασθενείς με ρευματοειδή αρθρίτιδα εμφανίζουν συχνά πόνο στον καρπό, ο οποίος συνοδεύεται από έντονο οίδημα.
• Σύνδρομο καρπιαίου σωλήνα: πρόκειται για ένα σύνδρομο υπέρχρησης και προκαλείται εξαιτίας της συμπίεσης του μέσου νεύρου στην περιοχή του καρπού.
• Τενοντίτιδα de Quervain:η τενοντίτιδα de Quervain χαρακτηρίζεται από την εκδήλωση φλεγμονής στους τένοντες που ευθύνονται για την έκταση του αντίχειρα. Συνήθως είναι αποτέλεσμα τραυματισμού ή υπέρχρησης της άρθρωσης.
• Γάγγλιο καρπού: το γάγγλιο είναι ένα καλοήθες κυστικό μόρφωμα που περιέχει ένα διάφανο και κολλώδες υγρό. Εμφανίζεται συχνά πλησίον της άρθρωσης του καρπού προκαλώντας πόνο.

Ποια άλλα συμπτώματα ενδέχεται να συνοδεύουν τον πόνο στον καρπό;

Ο πόνος στον καρπό αναλόγως με το αίτιο πρόκλησής του ενδέχεται να συνοδεύεται και από άλλα συμπτώματα. Πιο συγκεκριμένα, ο πόνος στον καρπό είναι πιθανό να συνοδεύεται από συμπτώματα όπως:

• Εκδήλωση τοπικού οιδήματος στον καρπό
• Εκδήλωση ευαισθησίας γύρω από την άρθρωση του καρπού
• Ερυθρότητα πέριξ της άρθρωσης του καρπού
• Δυσκαμψία
• Αίσθηση μουδιάσματος ή μυρμήγκιασμα στο χέρι ή στα δάκτυλα
• Αντανακλαστικός πόνος από τον καρπό ως τον ώμο
• Δυσκολία στο πιάσιμο αντικειμένων

Πώς πραγματοποιείται η διάγνωση;

Η διάγνωση της αιτίας που προκαλεί πόνο στον καρπό θα πρέπει να πραγματοποιηθεί από έναν έμπειρο Ορθοπαιδικό. Αρχικά, είναι απαραίτητη η λήψη ενός λεπτομερούς ιστορικού του ασθενούς και η κλινική εξέτασή του. Κατά την κλινική εξέταση είναι απαραίτητη η αξιολόγηση της κινητικότητας και της σταθερότητας του καρπού. Η τελική διάγνωση προκύπτει μέσω απεικονιστικών εξετάσεων, όπως απλές ακτινογραφίες ή μαγνητική τομογραφία.

Επί υποψίας αρθρίτιδας, ο ασθενής ενδέχεται να υποβληθεί και σε αιματολογικές εξετάσεις. Τέλος, εάν υπάρχει υποψία ότι ο πόνος προκαλείται εξαιτίας παγίδευσης κάποιου νεύρου, τότε συστήνεται και η διενέργεια ηλεκτρομυογραφήματος.

Πόνος στον καρπό & Θεραπεία

Η αντιμετώπιση του πόνου στον καρπό εξαρτάται από την έντασή του και τα συμπτώματα που τον συνοδεύουν. Αρχικά, εφαρμόζεται συντηρητική θεραπεία η οποία περιλαμβάνει μέτρα όπως:

• Ανάπαυση
• Τροποποίηση δραστηριοτήτων που επιδεινώνουν τα συμπτώματα
• Παγοθεραπεία
• Χορήγηση μη στεροειδών αντιφλεγμονωδών φαρμάκων
• Ακινητοποίηση του άκρου με ειδικούς νάρθηκες ακινητοποίησης
• Φυσικοθεραπεία
• Θεραπεία με πλάσμα πλούσιο σε αιμοπετάλια

Εάν η συντηρητική θεραπεία δεν αποδώσει καρπούς, τότε η χειρουργική θεραπεία αποτελεί μονόδρομο. Ο τύπος της χειρουργικής επέμβασης διαφέρει αναλόγως του προβλήματος που προκαλεί τον πόνο στον καρπό. Σε κάθε περίπτωση οι χειρουργικές επεμβάσεις πραγματοποιούνται με τεχνικές ελάχιστης επεμβατικότητας. Έτσι, η ανάρρωση του ασθενούς και η επιστροφή του στις καθημερινές δραστηριότητες είναι άμεση.