Αστάθεια Ώμου
ΕΝΟΤΗΤΕΣ
Τι είναι;
Ως αστάθεια ώμου ορίζεται η πάθηση εκείνη στην οποία παρατηρείται μια αισθητή ανεπάρκεια των στοιχείων πέριξ της άρθρωσης του ώμου. Παρατηρείται αδυναμία διατήρησης της κεφαλής του βραχιονίου στη φυσιολογική της θέση μέσα στην άρθρωση (ωμογλήνη). Αν γίνει λόγος για μια ήπια μορφή αστάθειας ώμου, τότε η κεφαλή βγαίνει ελαφρώς εκτός της άρθρωσης (υπεξάρθρημα). Σε βαρύτερες περιπτώσεις βγαίνει εντελώς (εξάρθρημα).
Να σημειωθεί, πως για να είναι σταθερή η άρθρωση πρέπει να συνεργαζονται αρμονικα τα οστά, οι σύνδεσμοι, οι μύες και ο θύλακος, αν και τίποτα από τα προαναφερθέντα δεν φέρει την αποκλειστική ευθύνη για τη διατήρηση της σταθερότητας στην άρθρωση.
Ποια είναι τα συμπτώματα της αστάθειας του ώμου;
Οι ασθενείς συνήθως παραπονιούνται για πόνο, αδυναμία και μειωμένη κινητικότητα. Συχνά μάλιστα, εκφράζουν ανησυχία για συγκεκριμένες κινήσεις του χεριού τους .
Μπορεί να αισθάνονται ότι ο ώμος τους «γλιστρά», υποχωρεί, ή βγαίνει από την άρθρωση. Το γεγονός αυτό δημιουργεί ανασφάλεια όσον αφορά τη χρήση του ώμου σε γενικές εργασίες και κινήσεις της καθημερινής ζωής, στην εργασία και κατά τη διάρκεια αθλητικών δραστηριοτήτων.
Εάν το πρόβλημα εμφανιστεί μετά από έναν ξαφνικό τραυματισμό, οι ασθενείς μπορεί να αναφέρουν ότι ο ώμος τους εξαρθρώνεται επανειλημμένα (βγαίνει από την άρθρωση) και πρέπει να επισκεφτουν το νοσοκομείο για την αναταξή του, ενώ άλλοι ασθενείς μπορεί να αισθάνονται ότι ο ώμος τους είναι βγαίνει μερικώς και έπειτα επανατοποθετείται.
Τι προκαλεί την αστάθεια του ώμου;
Τραυματική αιτία: Οφείλεται σε συγκεκριμένο τραυματισμό. Αυτός μπορεί να βλάψει διαφορετικά στοιχεία του ώμου, όπως συνδέσμους, τένοντες, τον επιχείλιο χονδρο, η την κεφαλή του βραχιονίου οστού
Επίσης, μπορεί να αυξήσει την πιθανότητα ο ώμος να βγει ξανά εκτός θέσης.
Η χαλάρωση της άρθρωσης του ώμου μπορεί επίσης να αναπτυχθεί ως αποτέλεσμα επαναλαμβανόμενων μικροτραυματισμών, από αθλήματα ρίψης, οι οποίοι προκαλούνται με την πάροδο του χρόνου. Οι ασθενείς αυτής της κατηγορίας μπορεί να έχουν αστάθεια του ώμου ενώ κάνουν απλές καθημερινές εργασίες και αθλητικές δραστηριότητες.
Ατραυματική αιτία: Tο πρόβλημα του ώμου μπορεί να μην συνδέεται με τραυματισμό. Με άλλα λόγια, το άτομο είτε γεννιέται είτε αναπτύσσει χαλαρότητα στους ιστούς της άρθρωσης του ώμου
Πώς γίνεται η έγκυρη διάγνωση;
Ο ορθοπαιδικός θα εξετάσει τον ώμο του ασθενούς και θα συζητήσει τα συμπτώματα μαζί του. Επιπλέον θα καταγράψει και το ιατρικό ιστορικό του, ώστε να εντοπίσει πιθανές αιτίες της πάθησης. Για πλήρη ωστόσο και σαφή διάγνωση ο ορθοπαιδικός θα ζητήσει και απεικονιστικό έλεγχο, ο οποίος περιλαμβάνει:
- Ακτινογραφίες
- Μαγνητικήςτομογραφία (MRI).
Ο απεικονιστικός έλεγχος δίνει μια καλύτερη εικόνα των οστών και των μαλακών ιστών και βοηθάει τον ιατρό να εντοπίσει τραυματισμούς στους συνδέσμους και τους τένοντες που περιβάλλουν την άρθρωση του ώμου ή τραυματισμούς των οστών.
Αντιμετώπιση της αστάθειας ώμου
Η συντηρητική θεραπεία περιλαμβάνει ένα πρόγραμμα φυσικοθεραπείας ώστε να ενισχυθούν οι μυικές ομάδες που συμβάλουν στην σταθερότητα της άρθρωσης του ώμου.
Έτερη μορφή θεραπείας είναι η χειρουργική επέμβαση, η οποία ενδείκνυται σε:
- Νεαρούς ασθενείς με τουλάχιστον τραυματικό εξάρθρημα, ή υποτροπιάζοντα εξαρθρήματα
- Ηλικιωμένους αλλά δραστήριους ασθενείς με υποτροπιάζοντα εξαρθρήματα
- Ασθενείς στους οποίους απέτυχε η συντηρητική θεραπεία.
Το ασύγκριτο πλεονέκτημα της επέμβασης είναι ότι πραγματοποιείται αρθροσκοπικά, μέσω 3 μικρών οπών μόνο. Η χρήση της μικροκάμερας (αρθροσκόπιο) διευκολύνει περισσότερο τη διαδικασία καθώς ταυτόχρονα πραγματοποιείται και λεπτομερής αντιμετώπιση ακόμη και των μικρών ζημιών.
Να σημειωθεί πως μόνο ο ορθοπαιδικός είναι σε θέση να υποδείξει την κατάλληλη μέθοδο θεραπείας, και αυτό αφού πρωτίστως εξετάσει τον ασθενή και εκτιμήσει τα αποτελέσματα του απεικονιστικού ελέγχου.
Ο δρ. Βέργαρδος Ορθοπαιδικός Χειρουργός στο Νοσοκομείο Υγεία, με δημοσιεύσεις σε διεθνή επιστημονικά περιοδικά και αρκετά βραβεία και διακρίσεις. Διαθέτει πολυετή εμπειρία στη χειρουργική ώμου καθώς έχει αντιμετωπίσει πολλά περιστατικά αστάθειας ώμου. Εξαιτίας αυτού μπορεί να εγγυηθεί γρήγορη και αποτελεσματική θεραπεία.
Σε ποιες μορφές χωρίζεται;
- Υπεξάρθρημα. Στη συγκεκριμένη περίπτωση η κεφαλή βγαίνει ελαφρώς εκτός της θέσης της.
- Εξάρθρημα του ώμου, όπου η κεφαλή βγαίνει εντελώς από την θέση της.
Ποια συμπτώματα παρουσιάζει ο ασθενής;
Οι ασθενείς που έχουν υποστεί αστάθεια ώμου, παρουσιάζουν τα εξής:
- Πόνο και αίσθημα ότι η άρθρωση βγαίνει από τη θέση της
- Αίσθημα αδυναμίας
- Περιορισμός της κίνησης
- Αίσθημα ότι ο ώμος εξαρθρώνεται επανειλημμένα
Ποιοι είναι οι βασικοί παράγοντες πρόκλησης;
Η αστάθεια του ώμου προκαλείται συνήθως μετά από κάποιον ξαφνικό τραυματισμό, όπου τραυματίζονται σημαντικά στοιχεία της άρθρωσης. Επίσης, την προαναφερόμενη αδυναμία της άρθρωσης μπορεί να προκαλέσουν μικροτραυματισμοί τόσο στην καθημερινή ζωή, όσο και κατά τις αθλητικές δραστηριότητες. Υπάρχουν, βέβαια, και περιπτώσεις αστάθειας ώμου που προκαλείται λόγω χαλαρότητας στους ιστούς της άρθρωσης.
Σε ποιες εξετάσεις πρέπει να υποβληθεί ο ασθενής για την επιβεβαίωση της πάθησης;
Αφού ο ασθενής εξεταστεί κλινικά, ο ορθοπαιδικός χειρουργός θα συνιστήσει την λήψη απεικονιστικών εξετάσεων όπως είναι η μαγνητική τομογραφία και η ακτινογραφία.
Πώς αντιμετωπίζεται;
Ο τρόπος αντιμετώπισης εξαρτάται από την διάγνωση και τον βαθμό της αστάθειας. Γι’ αυτόν τον λόγο συνιστάται είτε συντηρητική θεραπεία, είτε χειρουργική (αρθροσκόπηση ώμου).
Ποιοι υποψήφιοι ασθενείς μπορούν να υποβληθούν σε χειρουργείο;
- Νεαροί ασθενεί με τραυματικό εξάρθρημα ή υποτροπιάζοντα εξαρθρήματα
- Ασθενείς μεγαλύτερης ηλικίας με υποτροπιάζοντα εξαρθρήματα που αθλούνται
- Ασθενείς που δεν είδαν αποτέλεσμα με τη συντηρητική θεραπεία