Ρήξη τένοντα τετρακέφαλου

Τι ορίζεται ως ρήξη τένοντα τετρακέφαλου;

Η ρήξη του τένοντα του τετρακέφαλου αποτελεί ένα σοβαρό τραυματισμό που επηρεάζει σημαντικά τη λειτουργικότητα του γόνατος. Ο τένοντας αυτός συνδέει τον τετρακέφαλο μυ με την επιγονατίδα και παίζει σημαντικό ρόλο στην έκταση του γόνατος. Η ρήξη μπορεί να είναι μερική ή πλήρης, με τις πλήρεις ρήξεις να οδηγούν σε αδυναμία έκτασης του γόνατος.

 

Ανατομία του τένοντα του τετρακέφαλου

Ο τένοντας του τετρακέφαλου είναι ένας ισχυρός ινώδης ιστός που συνδέει τον τετρακέφαλο μυ με την επιγονατίδα. Μαζί με τον επιγονατιδικό τένοντα αποτελούν τον κύριο εκτατικό μηχανισμό του γόνατος, επιτρέποντας την έκταση, αλλά και σταθεροποίηση της άρθρωσης. Η ακεραιότητα αυτού του τένοντα είναι απαραίτητη για την ομαλή λειτουργία του γόνατος κατά το περπάτημα, το τρέξιμο και άλλες δραστηριότητες.

Ποιοι ασθενείς είναι πιο επιρρεπείς στη ρήξη τένοντα τετρακέφαλου;

Πιο επιρρεπές στη ρήξη του τένοντα του τετρακέφαλου είναι το ανδρικό φύλο. Οι άνδρες άνω των 40 ετών επηρεάζονται συχνότερα, καθώς η ηλικιακή εκφύλιση των τενόντων τους καθιστά πιο ευάλωτους.

Επίσης, άτομα με χρόνιες παθήσεις, όπως ο σακχαρώδης διαβήτης και η ρευματοειδής αρθρίτιδα, διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο να υποστούν ρήξη. Άτομα που λαμβάνουν μακροχρόνια φαρμακευτική αγωγή με κορτικοστεροειδή είναι πιο επιρρεπή στη ρήξη. Τέλος, άτομα με υψηλές φυσικές απαιτήσεις, όπως αθλητές, έχουν περισσότερες πιθανότητες να εμφανίσουν ρήξη τένοντα τετρακεφάλου, καθώς ο τένοντας υφίσταται συχνά μεγάλη καταπόνηση.

Ρήξη τένοντα τετρακέφαλου: Αίτια και παράγοντες πρόκλησης

Η ρήξη του τένοντα του τετρακέφαλου μπορεί να προκληθεί από διάφορα αίτια. Ένα συχνό αίτιο είναι οι τραυματισμοί κατά τη διάρκεια αθλητικών δραστηριοτήτων, ιδιαίτερα όταν κάποιος εκτελεί άλματα και προσγειώνεται σε λυγισμένο γόνατο, γεγονός που ασκεί υπερβολική πίεση στον τένοντα. Επίσης, ένας άμεσος τραυματισμός, όπως ένα βίαιο χτύπημα στην πρόσθια επιφάνεια του γόνατος μπορεί να προκαλέσει τη ρήξη του τένοντα.

  • Ηλικία: Οι άνδρες άνω των 40 ετών διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο, καθώς με την πάροδο του χρόνου ο τένοντας μπορεί να εξασθενήσει.
  • Χρόνιες παθήσεις: Καταστάσεις όπως ο σακχαρώδης διαβήτης, η ρευματοειδής αρθρίτιδα και η χρόνια νεφρική ανεπάρκεια μπορούν να επηρεάσουν την αντοχή του τένοντα.
  • Χρήση κορτικοστεροειδών: Η συχνή χρήση κορτικοστεροειδών μπορεί να αποδυναμώσει τον τένοντα του τετρακεφάλου.
  • Αδύναμος τετρακέφαλος μυς λόγω παρατεταμένης ακινησίας: Η έλλειψη κίνησης μπορεί να οδηγήσει σε αποδυνάμωση του τένοντα, καθιστώντας εύκολη τη ρήξη του.

 

 

Με ποια συμπτώματα εκδηλώνεται η ρήξη;

Η ρήξη του τένοντα τετρακεφάλου είναι ένας τραυματισμός, ο οποίος γίνεται άμεσα αντιληπτός από τον ασθενή. Τη στιγμή του τραυματισμού ο ασθενής αισθάνεται έντονο πόνο στην περιοχή της επιγονατίδας.

Εκτός από τον έντονο πόνο τη στιγμή του τραυματισμού, η συμπτωματολογία της ρήξης τένοντα τετρακέφαλου περιλαμβάνει:

  • Αδυναμία έκτασης του γόνατος: Λόγω της αποκοπής του τένοντα, ο ασθενής δεν μπορεί να τεντώσει το γόνατό του. Η αδυναμία έκτασης του γόνατος αφορά πλήρεις ρήξεις, ενώ στις μερικές ρήξεις μπορεί να πραγματοποιείται με δυσκολία.
  • Οίδημα και μώλωπες: Το γόνατο εμφανίζει μώλωπες λόγω της αιμορραγίας από τους κατεστραμμένους ιστούς.
  • Εμφάνιση κενού στο σημείο της ρήξης του τένοντα: Σε σοβαρές περιπτώσεις, μπορεί να παρατηρηθεί κενό στο σημείο που θα έπρεπε να βρίσκεται ο τένοντας.
  • Αίσθηση αστάθειας: Οι ασθενείς μπορεί να νιώθουν ότι το γόνατό τους δεν τους παρέχει επαρκή στήριξη.

 

Πώς πραγματοποιείται η διάγνωση;

Η διάγνωση της ρήξης του τένοντα του τετρακέφαλου πρέπει να πραγματοποιείται άμεσα μετά τον τραυματισμό. Μια καθυστερημένη διάγνωση ενδέχεται να είναι εσφαλμένη, καθώς πολλές φορές η ρήξη τένοντα τετρακέφαλου συγχέεται με άλλους τραυματισμούς.

Αρχικά, ο θεράπων ορθοπαιδικός λαμβάνει λεπτομερές ατομικό ιστορικό και καταγράφει τα συμπτώματα του ασθενούς. Στη συνέχεια, διενεργείται κλινική εξέταση για την αξιολόγηση της λειτουργικότητας του γόνατος

Όμως, για την τελική διάγνωση απαιτούνται απεικονιστικές εξετάσεις. Η έγκαιρη και ακριβής διάγνωση είναι κρίσιμη για την αποτελεσματική αντιμετώπιση και την αποφυγή μόνιμων λειτουργικών προβλημάτων στο γόνατο.

 

Ρήξη τένοντα τετρακεφάλου & Θεραπεία

Η θεραπεία της ρήξης του τένοντα του τετρακεφάλου εξαρτάται από τη σοβαρότητα της βλάβης και από άλλους παράγοντες, όπως η ηλικία του ασθενούς, το επίπεδο δραστηριοτήτων του κ.ά.  Στις περισσότερες περιπτώσεις, ειδικά σε νέους ασθενείς η ρήξη αντιμετωπίζεται με χειρουργική επέμβαση.

Η συντηρητική προσέγγιση εφαρμόζεται κυρίως σε μερικές ρήξεις ή σε ασθενείς που δεν μπορούν να υποβληθούν σε χειρουργική επέμβαση. Ειδικότερα, η συντηρητική θεραπεία περιλαμβάνει:

  • Ακινητοποίηση με νάρθηκα ή γύψο: Διατηρεί το γόνατο σε έκταση, συμβάλλοντας στην επούλωση του τένοντα.
  • Φυσικοθεραπεία: Μετά την περίοδο ακινητοποίησης, βοηθά στην ενίσχυση των μυών και στην αποκατάσταση της κίνησης του γόνατος.
  • Αναλγητική αγωγή: Για την ανακούφιση από τον πόνο και τη φλεγμονή.

Η χειρουργική επέμβαση επιλέγεται για πλήρεις ρήξεις ή όταν η συντηρητική θεραπεία δεν είναι αποτελεσματική. Κατά την επέμβαση, ο τένοντας επανασυνδέεται με την επιγονατίδα μέσω ισχυρών ραμμάτων ή αγκύρων.

Η διαδικασία μπορεί να γίνει με ανοικτή χειρουργική μέθοδο ή ελάχιστα επεμβατική τεχνική, ανάλογα με την έκταση της βλάβης. Μετά τη χειρουργική αποκατάσταση, ακολουθείται εξατομικευμένο πρόγραμμα αποκατάστασης που περιλαμβάνει φυσικοθεραπεία για την αποκατάσταση της δύναμης και της κινητικότητας.

Ο χρόνος ανάρρωσης ποικίλλει, αλλά συχνά απαιτούνται 4-6 μήνες για την πλήρη επάνοδο στις καθημερινές δραστηριότητες. Η έγκαιρη χειρουργική αντιμετώπιση προσφέρει καλύτερα αποτελέσματα, ελαχιστοποιώντας τον κίνδυνο πρόκλησης μόνιμων προβλημάτων στο γόνατο.

Εάν εμφανίζετε κάποιο από τα παραπάνω συμπτώματα ενδέχεται να έχετε υποστεί ρήξη τένοντα τετρακέφαλου. Ο Ορθοπαιδικός Χειρουργός Νίκος Βέργαδος διαθέτει μεγάλη εμπειρία σε περιστατικά ορθοπαιδικών προβλημάτων και έχει πραγματοποιήσει μια πληθώρα επεμβάσεων αρθροσκόπησης γόνατος.  Μη διστάσετε να επικοινωνήσετε μαζί μας για οποιαδήποτε απορία σχετικά με οποιαδήποτε ορθοπαιδική πάθηση σας απασχολεί.

Παράγοντες κινδύνου περιλαμβάνουν την ηλικία (άνδρες άνω των 40), χρόνιες παθήσεις, όπως σακχαρώδης διαβήτης και ρευματοειδής αρθρίτιδα, και τη χρήση κορτικοστεροειδών. Επίσης, η αποδυνάμωση του τένοντα μετά από παρατεταμένη ακινησία μπορεί να είναι αιτία ρήξης. Η ρήξη μπορεί επίσης να προκληθεί από τραυματισμούς κατά τη διάρκεια αθλητικών δραστηριοτήτων.

Η ρήξη του τένοντα συνοδεύεται από έντονο πόνο πάνω από την επιγονατίδα, αδυναμία έκτασης του γόνατος, οίδημα, μώλωπες και την εμφάνιση κενού στη θέση της ρήξης. Η αδυναμία έκτασης του γόνατος είναι πιο έντονη σε πλήρεις ρήξεις.

Η αντιμετώπιση εξαρτάται από τη σοβαρότητα της ρήξης. Σε μερικές ρήξεις, μπορεί να εφαρμοστεί συντηρητική θεραπεία, όπως ακινητοποίηση με νάρθηκα για 3 έως 6 εβδομάδες. Σε σοβαρές περιπτώσεις, απαιτείται χειρουργική επέμβαση, η οποία αποκαθιστά τη θέση της επιγονατίδας και του τένοντα.

Μετά τη χειρουργική επέμβαση, ο ασθενής φορά νάρθηκα για 3 έως 6 εβδομάδες. Στη συνέχεια, ακολουθεί φυσικοθεραπεία για την αποκατάσταση του εύρους κίνησης και της δύναμης της άρθρωσης. Ο  συνολικός χρόνος ανάρρωσης μπορεί να φτάσει τους 4-6 μήνες, ανάλογα με τη σοβαρότητα του τραυματισμού.

ΚΑΛΕΣΤΕ ΜΑΣ
ΚΛΕΙΣΤΕ ΡΑΝΤΕΒΟΥ