Οστεοπόρωση

Tι ορίζεται ως οστεοπόρωση;

Η οστεοπόρωση είναι μια χρόνια νόσος του μεταβολισμού των οστών, η οποία χαρακτηρίζεται από τη μείωση της οστικής τους πυκνότητας. Τα οστά αποτελούνται από διάφορα στοιχεία όπως ασβέστιο, φώσφορο, μαγνήσιο και κολλαγόνο. Με το πέρασμα των χρόνων τα οστά σταδιακά γίνονται εύθραυστα, διότι μειώνεται η ποσότητα του ασβεστίου και του μαγνησίου. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα την απώλεια της οστικής πυκνότητας, καθιστώντας τα επιρρεπή σε κατάγματα.

 

Ποια είναι τα αίτια εκδήλωσής της;

Το βασικό αίτιο εμφάνισης της οστεοπόρωσης είναι η εμμηνόπαυση. Κατά την εμμηνόπαυση μειώνονται τα επίπεδα οιστρογόνων και προγεστερόνης, γεγονός που συμβάλλει στη μείωση της οστικής πυκνότητας. Εκτός από την εμμηνόπαυση, η κληρονομικότητα αυξάνει τις πιθανότητες εμφάνισής της, αφού καθορίζει από 50-80% τη διαμόρφωση της οστικής μάζας.

 

Οστεοπόρωση & Προδιαθεσικοί παράγοντες

Οι παράγοντες που έχουν ενοχοποιηθεί ότι αυξάνουν τις πιθανότητες εκδήλωσης οστεοπόρωσης μπορεί να σχετίζονται με τον τρόπο ζωής ή με άλλες παθολογικές καταστάσεις. Πιο συγκεκριμένα, το κάπνισμα, η καθιστική ζωή, η υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ και η παχυσαρκία έχουν ενοχοποιηθεί ότι συμβάλλουν στην πρόκληση οστεοπόρωσης. Επίσης, η μη ισορροπημένη διατροφή, φτωχή σε ασβέστιο και βιταμίνη D κάνει τα οστά αδύναμα και επιρρεπή στην οστεοπόρωση.

Τέλος, η λήψη συγκεκριμένων φαρμάκων ενδέχεται να προκαλέσει οστεοπόρωση. Η κορτιζόνη, τα φάρμακα που χρησιμοποιούνται στις χημειοθεραπείες ή για την αντιμετώπιση προβλημάτων του θυροειδούς προκαλούν απώλεια της οστικής μάζας.

Οι παθολογικές καταστάσεις που αυξάνουν τις πιθανότητες εκδήλωσής της είναι οι κάτωθι:

• Αυτοάνοσα νοσήματα (ρευματοειδής αρθρίτιδα, ερυθηματώδης λύκος κ.ά.)
• Κοιλιοκάκη
• Καρκίνος
• Φλεγμονώδεις νόσοι του εντέρου (νόσος Crohn, ελκώδης κολίτιδα)
• Νόσοι του ήπατος
• Νεφρικές παθήσεις
• Σακχαρώδης διαβήτης
• Θυρεοειδοπάθεια
• Εγκεφαλικό επεισόδιο
• Νόσος Parkinson
• Χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια κ.ά.

 

Ποιοι είναι πιο επιρρεπείς στην εμφάνιση της οστεοπόρωσης;

Πιο επιρρεπές στην εμφάνιση της οστεοπόρωσης είναι το γυναικείο φύλο. Μία στις τρεις γυναίκες μετά την εμμηνόπαυση πάσχει από οστεοπόρωση και προσβάλλει και άνδρες απλά σε μικρότερη συχνότητα. Η πιθανότητα εμφάνισης της οστεοπόρωσης αυξάνεται με την αύξηση της ηλικίας και στην πλειονότητα των περιπτώσεων εμφανίζεται σε ασθενείς άνω των 50 ετών.

Με ποια συμπτώματα εκδηλώνεται η οστεοπόρωση;

Η οστεοπόρωση δεν είναι μια πάθηση που εμφανίζει συμπτώματα όπως άλλες παθήσεις. Η μοναδική ένδειξη που κινητοποιεί τον ασθενή είναι η πρόκληση ενός κατάγματος από μια πτώση ή από έναν μικρό τραυματισμό που σε άλλες συνθήκες δεν θα μπορούσε να προκαλέσει κάταγμα. Επομένως, ένα ασήμαντο ατύχημα είναι τις περισσότερες φορές υπεύθυνο για τον εντοπισμό της.

Τα κατάγματα που συμβαίνουν εξαιτίας της οστεοπόρωσης χαρακτηρίζονται ως οστεοπορωτικά κατάγματα. Το συντριπτικό ποσοστό των οστεοπορωτικών καταγμάτων αφορά το ισχίο, την σπονδυλική στήλη και την πηχεοκαρπική άρθρωση.

 

Σε προχωρημένα στάδια ο ασθενής με οστεοπόρωση ενδέχεται να εμφανίσει:

• Πόνο στην πλάτη και στη μέση
• Παραμόρφωση σπονδυλικής στήλης (κύφωση, σκολίωση)
• Απώλεια ύψους

 

Σε ποιες περιπτώσεις είναι απαραίτητη η μέτρηση της οστικής πυκνότητας προληπτικά;

Η μέτρηση της οστικής πυκνότητας συνιστάται προληπτικά στις παρακάτω ομάδες ασθενών:

• Γυναίκες που βρίσκονται στην εμμηνόπαυση.
• Άνδρες άνω των 50 ετών, εφόσον χαρακτηρίζονται από κάποιον από τους προδιαθεσικούς παράγοντες που προαναφέρθηκαν.
• Άνδρες άνω των 70 ετών ανεξαρτήτως.
• Γυναίκες και άνδρες άνω των 50 ετών που έχουν εκδηλώσει τουλάχιστον ένα κάταγμα στην ενήλικη ζωή τους.
• Ασθενείς με παραμόρφωση σπονδύλων.

 

Ποια είναι η κατάλληλη θεραπεία για την οστεοπόρωση;

Η αναχαίτιση της οστικής απώλειας και η αύξηση της οστικής μάζας είναι πλέον εφικτή. Το θεραπευτικό πλάνο αντιμετώπισης της οστεοπόρωσης είναι εξατομικευμένο, βασισμένο στις ανάγκες του ασθενούς. Στόχος της θεραπείας είναι η μείωση των πιθανοτήτων εκδήλωσης ενός οστεοπορωτικού κατάγματος.

Η θεραπεία περιλαμβάνει αλλαγές στην καθημερινή ζωή των ασθενών και λήψη συγκεκριμένης φαρμακευτικής αγωγής. Η φαρμακευτική αγωγή περιλαμβάνει:

• Ασβέστιο και βιταμίνη D
• Διφωσφονικά (π.χ. αλενδρονάτη, ρισενδρονάτη, ζολενδρονάτη)
• Ρανελικό στρόντιο κ.ά.Τέλος, η άθληση είναι απαραίτητη για την αντιμετώπιση της οστεοπόρωσης. Ενδείκνυνται η αερόβια άσκηση, το ποδήλατο, ασκήσεις με βάρη και ασκήσεις ισορροπίας και στάσης. Επίσης, η διακοπή του καπνίσματος, η μείωση κατανάλωσης αλκοόλ και μια ισορροπημένη διατροφή πλούσια σε ασβέστιο και βιταμίνη D είναι απαραίτητα για την ενδυνάμωση των οστών και την πρόληψη ενός κατάγματος.

Ο Ορθοπαιδικός Χειρουργός Νίκος Βέργαδος είναι εξαιρετικά έμπειρος στην αντιμετώπιση  της οστεοπόρωσης. Επικοινωνήστε μαζί μας και κλείστε το ραντεβού σας για να λάβετε εξατομικευμένη διάγνωση και θεραπεία.