Μυϊκή θλάση

Τι ορίζεται ως μυϊκή θλάση;

Η μυϊκή θλάση είναι ένας συχνός τραυματισμός που συμβαίνει όταν οι μύες υποβάλλονται σε υπερβολική διάταση ή απότομη σύσπαση. Αυτή η κάκωση μπορεί να προκληθεί τόσο κατά τη διάρκεια αθλητικών δραστηριοτήτων όσο και στις καθημερινές κινήσεις. Αθλητές και χορευτές είναι ιδιαίτερα ευάλωτοι, λόγω της έντονης σωματικής καταπόνησης, αλλά ακόμη και ξαφνικές κινήσεις στην καθημερινότητα μπορούν να οδηγήσουν σε τέτοιο τραυματισμό.

Οι μυϊκές θλάσεις αποτελούν μια από τις πιο κοινές αιτίες πόνου, επηρεάζοντας σημαντικά την ποιότητα ζωής, την εργασιακή απόδοση και τη δυνατότητα για άθληση.

Ταξινόμηση μυϊκών θλάσεων

Οι θλάσεις ταξινομούνται σε τρεις βαθμούς, ανάλογα με τη σοβαρότητά τους. Ειδικότερα, οι θλάσεις ενδέχεται να είναι:

• Θλάσεις πρώτου βαθμού: Αφορά ελαφρά διάταση των μυϊκών ινών. Ο χρόνος αποκατάστασης κυμαίνεται συνήθως από 7 έως 10 ημέρες.
• Θλάσεις δευτέρου βαθμού: Πρόκειται για μερική ρήξη των μυϊκών ινών. Η πλήρης αποκατάσταση διαρκεί από 2 έως 3 εβδομάδες.
• Θλάσεις τρίτου βαθμού: Χαρακτηρίζονται από πλήρη διατομή του μυός. Ο χρόνος ανάρρωσης ποικίλλει σημαντικά και εξαρτάται από παράγοντες όπως το σημείο του τραυματισμού, η μέθοδος θεραπείας και η ηλικία του ασθενούς.

Ποια είναι τα αίτια πρόκλησης μιας μυϊκής θλάσης;

Υπάρχουν διάφοροι παράγοντες που αυξάνουν τον κίνδυνο μυϊκής θλάσης. Οι πιο συχνοί παράγοντες που ευθύνονται για την πρόκλησής της είναι οι κάτωθι:

• Ανεπαρκής προθέρμανση: Χωρίς τουλάχιστον 20 λεπτά προθέρμανσης, οι μύες δεν προετοιμάζονται κατάλληλα για την άσκηση. Έτσι, αυξάνεται ο κίνδυνος τραυματισμού τους.
• Μειωμένη αποθεραπεία: Η έλλειψη επαρκούς ξεκούρασης μεταξύ των προπονήσεων μπορεί να επιβαρύνει τους μύες και να οδηγήσει σε τραυματισμούς.
• Υπερβολική καταπόνηση: Η υπερβολική καταπόνηση των μυών μπορεί να ευθύνεται για την πρόκληση θλάσης.
• Προηγούμενοι τραυματισμοί: Ένας τραυματισμένος μυς που δεν έχει αποκατασταθεί πλήρως είναι πιο ευάλωτος σε νέες θλάσεις.
• Μειωμένη ευλυγισία: Η έλλειψη ευλυγισίας αυξάνει την πιθανότητα τραυματισμού, γι’ αυτό οι διατάσεις είναι απαραίτητες.
• Κακή φυσική κατάσταση: Όταν το σώμα δεν είναι σε καλή φυσική κατάσταση, οι μύες δυσκολεύονται να ανταποκριθούν στις σωματικές απαιτήσεις.
• Λάθος τεχνική άσκησης: Η κακή εκτέλεση ασκήσεων μπορεί να οδηγήσει σε τραυματισμό των μυών.
• Απότομες κινήσεις: Ξαφνικές και ανεξέλεγκτες κινήσεις αυξάνουν τον κίνδυνο για θλάση.
• Ηλικία: Με την πάροδο του χρόνου, οι μύες χάνουν την ελαστικότητα και τη δύναμή τους, κάνοντάς τους πιο επιρρεπείς σε θλάσεις.

Με ποια συμπτώματα εμφανίζεται μια μυϊκή θλάση;

Τα συμπτώματα της μυϊκής θλάσης διαφέρουν ανάλογα με τη σοβαρότητα του τραυματισμού.

Τα πιο συχνά συμπτώματα που αντιμετωπίζουν οι ασθενείς είναι τα κάτωθι:

• Πόνος στην περιοχή του τραυματισμού
• Δυσκαμψία
• Αδυναμία κίνησης της πάσχουσας περιοχής
• Σπασμοί
• Μώλωπες
• Ερυθρότητα

Πώς πραγματοποιείται η διάγνωση της μυϊκής θλάσης;

Ο ορθοπαιδικός ξεκινά με τη με τη λήψη του ιατρικού ιστορικού και την καταγραφή των συμπτωμάτων. Στη συνέχεια,  πραγματοποιείται λεπτομερής κλινική εξέταση της περιοχής του τραυματισμού. Με βάση την κλινική εξέταση, θα καθορίστει η βαρύτητα της θλάσης.

Σε σοβαρότερους τραυματισμούς, ίσως χρειαστεί υπερηχογράφημα. Το υπερηχογράφημα εντοπίζει ρήξεις στις μυϊκές ίνες ή συσσώρευση υγρού. Επιπλέον, μπορεί να ζητηθεί μαγνητική τομογραφία, μέσω της οποίας εντοπίζονται θρόμβοι αίματος ή εσωτερική αιμορραγία.

Μυϊκή θλάση & Αντιμετώπιση

Στις περισσότερες περιπτώσεις  οι μυϊκές θλάσεις αντιμετωπίζονται με συντηρητικές μεθόδους.

Πιο συγκεκριμένα, για την αντιμετώπιση της μυϊκής θλάσης συστήνονται τα παρακάτω μέτρα αντιμετώπισης:

• Τοποθέτηση πάγου: Ο πάγος εφαρμόζεται στο σημείο της θλάσης, για να μειώσει τον πόνο και την ερυθρότητα.
• Φαρμακευτική αγωγή: Περιλαμβάνει συνήθως μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα και την εφαρμογή τοπικών αντιφλεγμονωδών κρεμών.
• Ξεκούραση: Η αποφυγή σωματικής καταπόνησης είναι απαραίτητη για την ανάρρωση του τραυματισμένου μυός.
• Χρήση ελαστικού επιδέσμου: Ο επίδεσμος βοηθά στον περιορισμό του πρηξίματος, αλλά πρέπει να εφαρμόζεται με προσοχή, ώστε να μην εμποδίζεται η κυκλοφορία του αίματος.
• Φυσικοθεραπεία: Η φυσικοθεραπεία συμβάλλει στην αποκατάσταση της λειτουργικότητας και στην ενδυνάμωση του τραυματισμένου μυός.

Σε θλάσεις τρίτου βαθμού, καθώς και σε ορισμένες σοβαρές περιπτώσεις δευτέρου βαθμού, μπορεί να είναι απαραίτητη η χειρουργική συρραφή του μυός. Η φυσικοθεραπεία παραμένει σημαντική, καθώς βοηθά στην επιτάχυνση και βελτίωση της αποκατάστασης του τραυματισμού.

Συμπερασματικά, οι μυϊκές θλάσεις είναι ένας συχνός τραυματισμός, ιδιαίτερα μεταξύ των αθλητών αλλά και σε άλλες ομάδες ανθρώπων. Η έγκαιρη διάγνωση από έναν ειδικό είναι καθοριστικής σημασίας για την ταχεία αποκατάσταση.

Εάν σας ταλαιπωρεί κάποια μυϊκή θλάση, επικοινωνήστε άμεσα με τον έμπειρο Ορθοπαιδικό Χειρουργό Νίκο Βέργαδο. Ο Δρ. Βέργαδος βρίσκεται στη διάθεσή σας για να σας παρέχει εξατομικευμένη διάγνωση και τη θεραπεία εκλογής που ανταποκρίνεται στο ορθοπαιδικό σας πρόβλημα.